Zaman Üzerine

Zaman için söylenecek cümlelere, hızla akıp gitmesinden yakınarak başlamak istiyorum. Ah zaman!

Dur durak bilmez, başına buyruk yaramaz bir evlat gibi. Önünde duramıyorsun, sözünü dinletemiyorsun mesela, sonra mı? Sonrası yok. Zaman, “şu an”dan ibaret bir mucizedir bize verilen. İyi değerlendirmemiz gereken. Çünkü ne dünü değiştirebilir ne yarını görebiliriz.

Zaman kavramı, herkes için farklı işler, kimisi için geçmek bilmez kimisi için ise gelmek, zaten gelmekle gitmek de kardeş değil miydi ? Kardeş kardeş geçinemez aslında ve geriye dönüp de baktığında, tebessüm edeceği anılar bırakmalı insan, hayatında… Güzel biriken anıların bir de pişmanlığı varsa yanında..

Su akar yolunu bulur elbet zamanla, bulur bulmasına da nasıl bulacağını bilebiliyor mu insan? Bu bilinmezliğin adı da tecrübe oluyor yine zamanla…

Ey zaman, bir mücevher gibisin değerini bilene… Değerini bilenlerden olmak üzere…